De meeste oud-presidenten zijn na een pagina of vijfhonderd wel uitgepraat over hun presidentschap, maar de meeste oud-presidenten zijn dan ook geen schrijver. Die schrijft niet ‘best goed voor een politicus’, het is eerder andersom: voor een begenadigd schrijver was hij behoorlijk goed in politiek. Wie Obama’s werk leest, wordt immers getroffen door zijn observerend en analytisch vermogen, de kunst zichzelf en anderen genadeloos onder de microscoop te leggen. Zijn debuut Dromen van mijn vader is voor mij nog altijd het meest bepalende boek uit mijn leven. Maar in Een beloofd land toont hij dat zijn soul en voice als schrijver goddank nog altijd springlevend zijn.

Source: Het Parool November 18, 2020 09:01 UTC