Door de lockdown had hij afscheid moeten nemen van zijn personeel en om zijn zaak te redden moest hij zelf elke dag aan de slag. “Maar, nou ja, dan dus van een ­rolkoffer.”Goed, hij woonde dan verderop in de straat, maar hij hoopte dat hij snel weg zou zijn. Het is Amsterdam in het klein, waar nog zo veel te ontdekken valt, als je maar om je heen kijkt. Op een avond, het was al laat, zag ik Frank Kusters weer achter zijn raam zitten, starend naar zijn Excelsheets. Toen ik op zijn raam klopte schrok hij weer, maar hij vroeg of ik binnen wilde komen.

Source: Het Parool September 17, 2021 07:30 UTC