Ik zwol van trots toen mijn fanschare me bejubelde, omdat ik een marathonpartij won. Het duurde kinderjaren voor ik Carlos’ tragiek doorzag. Tot ik echt doorvoelde hoe het leven mijn plastic broertjes en zusjes had bekrast. Hoe makkelijk het was te oordelen vanuit een ­comfortabel leventje, dat voor mijn tijdelijke gezinsleden zo uitzonderlijk bleek. Een diepe buiging voor mijn plastic broertjes en zusjes die tegen de gure wind in hun Grote Doel hebben bereikt: een gezinnetje.

Source: Het Parool June 12, 2020 09:45 UTC