Half tien pauze, gauw onder de douche voor de Hangout met de kunstredactie om in elk geval de illusie te wekken dat ik nog enige uiterlijke verzorging in acht neem. In werkelijkheid ben ik verworden tot joggingbroekslons, verschanst achter mijn computer in de slaapkamer waar de boekenstapels zich hebben opgehoopt. Als ik op weg ga, werp ik een blik op de klok van de Oosterkerk, oude routine. Op de fiets – hallo fiets – langs de Oostenburgergracht, waar café De Werf het niet heeft gered blijkens het bordje ‘dicht wegens gesloten zijn.’In het Init, de glazen kolos waar de Parool-redactie huist, blijkt alles extreem corona-proof. Heb je mooi even tijd voor het oefenen van je smile voor de spiegel.’Dat verjaardagsgevoel is snel verdwenen.

Source: Het Parool June 28, 2020 16:00 UTC