Met lichte schroom mengde ik me dan ook in het eerbetoon voor Peter R. de Vries – bij uitstek een man van groots en meeslepend. Die indrukwekkend lange rijen woensdag, helemaal vanaf het Frederiksplein via de Sarphatistraat, over de Amstel, naar de voordeur van Carré. Mijn hoofd was zo bij dat ongemakkelijke idee dat ik vergat mijn fiets op slot te zetten. Een vader die hoge bergen beklom, diepe zeeën in dook (en als enige de passerende orka’s miste omdat hij net op zijn duikcomputer keek). Zo werd het een indrukwekkend saluut van de buitencategorie, voor een collega van de buitencategorie.

Source: Het Parool July 22, 2021 14:03 UTC