Men dersom eg kikkar rundt meg, kan eg sjå noko heilt spesielt: ei bråte med menneske som ikkje høyrer eit kvekk av kva naturen har å by på, meg sjølv inkludert. Til og med no, her eg sit på bussen og skriv, er proppane i, trass i at eg likar støyen rundt. Slik er det ikkje med vener, sjølv om eg trur kroppsspråket avslører meg meir enn dei fleste. Til og med no, her eg sit på bussen og skriv, er proppane i, trass i at eg likar støyen rundt. Verda er vond til tider, og ved å stenge ho ute ein god del av dagen, fryktar eg å gjere ho vondare for meg sjølv.

Source: Bergensavisen July 13, 2025 14:41 UTC